Творчество осетинских писателей

М О Я О С Е Т И Я

Фæлмæн у дæ лыстæн,
Дæ буц фын у даргь...
Æвдисæн дæ хуыстæн –
Дæ хорз бæх æд саргъ.

Ирон цæра, – стæ-ма! –
Дæ цъæх нымæт фехс, –
Куыд фидауы, цæй-ма,
Дæ рахизы ехс!

Дæ цæстытæй ракæс
Нæ буц хæхты раз, –
Дæхи бæстыл ахæсс
Дæ уарзон æнгас.

æгæр дæр ма бадæм
Нæ хæхты ‘хсæн мах:
Дæ фæйнæфарс – адæм,
Сæ фæдыл ыздах.

Хæстæгмæ сæ хæрзты
Куы фенай дзæбæх, –
æрсирæд сæ фæрсты
Дæуæн дæр дæ бæх.

Дæ фыдæн, дæ мадæн
Куы ‘руай та бæстон, –
Дæ Ирæн йæ кадæн
Фæлæуу-иу хæстон.

Нæ Зæды ныхæстæ
Зæрдæбынæй зæгъ:
«Мæ райгуырæн бæстæ,
Мæ фыдæлты зæхх!».

Зæрдæнизæн хъусын
Дæ риуæй хъæрзын.
Дæ хорз номыл кусын,
Фыртæн дын бæззын!

1911 азæй 1915 азы ‘хсæн

На мягкой постели
Ты спишь сладким сном...
Копытами землю
Бьет конь под окном.

Брось за спину бурку, –
Довольно сидеть!
Ты в правую руку
Возьми свою плеть.

Родные просторы
С седла огляди –
Высокие горы
Встают впереди.

Доколе ты будешь
Таиться в глуши?
Кругом тебя – люди,
За ними спеши.

Не медли, в погоню, –
Они ведь не ждут!
И пусть ваши кони
Бок о бок идут.

Ты к свету и к жизни
Вернешься опять,
Сумеешь отчизну
В бою отстоять.

Запомни же крепко
Святые слова:
«Земля моих предков,
Ты в сердце жива».

С душевною болью
Твой стон я ловлю.
Я сын твой, – и долю
Твою разделю!

Между 1911и 1915