РУВАС ÆМÆ ЗЫГЪАРÆГ
Рагæй, сæрдасæнау, рувас зыгъарæгмæ
Дары йæ дæндаг,
Гогызтæ давынмæ суанг æрджынарæгмæ
Иу у сæ фæндаг!
Афтæмæй искуы фæндагыл куы амбæлынц,
Амæлис дисæй! —
Хотау, кæрæдзийыл узæлæг акæнынц
Уайтагъд сæхицæй!
Иу изæр та сæ æрхаста сæ фыдбылыз
Арыхъы ныхмæ.
— Над исын нуазинаг, — загъта нæ фыдсыл, — æз
Рагæй мæ дзыхмæ.
Абон æлдараты фæскъул фæцæйцыддæн, —
Ницæй æнхъæлдзау…
Бакæнæн ныл уыд сæ хæрнæджы æнтыдтæн,
Зæрдæ фæуæззау…
Карз æнтыды тæфæй уайтагъд фæрасыг дæн;
Абон изæрмæ
Mарддæн мæ сæрæй, æрдæбон фæуадзыг дæн,
Зилы ныр дæр ма…
Рувас йæ ныхас нæма фæци, афтæ дын, —
Рухсаг йæ марæг! —
Далæ, сæрбихърæйттæй рагъæн йæ тæккæ бын
Абадт зыгъарæг.
— Ох-хай, цы кодтай, цы? — рувас йæ хæд фæстæ
Радзырдта рагъæй.
— Ох-хай, фæрасыг дæн, — загъта, — дæ ныхæстæ
Карздæр арахъхъæй!..
