Дæ цæвæг ихсыд у, фæлахс,
Дæ сау царм де стджытыл лæбыры,
Мæнмæ нæма уæндыс æввахс,
Хæссыс дæ уæлныхты мæгуыры.
Зæгъ-ма, кæй та кæныс тæрсын?
Сырдау кæмæ хъавы зыдыка?
Æрлæуу, налат гацца, æз дын
Сæттын цым лæдзæгæй дæ сыкъа!
Кæс-ма, куыд мæм худы чызгау...
Ныууадз, нæ бæззыс ды хæзгулæн!
Мæ разы гомгæрццæй æрхау,–
Мæнæн дæ уындæй нæй æмбулæн...
Ныббар – цытæ дзурын сæнттау...
Лæууы æрвон рæсугъд мæ разы,
Йæ бахудт – рухс æмæ рæдау,
Æхсинау каркаситæй хъазы.
Зыны мæм зад дыргъдон хæстæг,
Уынын, Аза-бæлас дзы зайы;
Цæуы йæм зæд æмæ сындæг
Мæн дæр йæ фæдыл уырдæм сайы.
1998 аз