Дзуттаг мелоди
Мæ уд мæ хъуырмæ ссыд. О, зарæггæнæг, тагъд
Æрцу, æрис-ма хъисфæндыр дæ сæнтты!
Уадз де 'нгуылдзтæ йæ уæлæ сирой, уадз
Дзæнæты мыртæ айзæлой йæ тæнтыл, —
Сæ судзгæ рис ыстондзæни мæ риуæй, —
Кæд рын нæ айсы царды ныфс æнустæм.
Мæ цæстыты мæ хъыг, æргъæвстау, джиуы,
Нызгъæлдзæни та ног, тæрккъæвдайау, мæ рустыл.
Уадз уæд дæ зарæг сонт... Мæ ингæны кæрдæгау,
Æхсызгон мырты хъæр мæ уæнгæл у, фыдохау...
Æмæ дæм хатын æз, цæссыгтæ хъæуы мæн,
О, зарæггæнæг, риу йæ рыстæй тоны.
Æхсæры аппау уый уыд сау сагъæстæй дзаг,
Цыди йыл дард балцы фæразонæй йæ рæстæг:
Æрцыд фæстаг сахат — нæ кæны иу цард фаг,
Мæлæты нуазæнау, у маргæйдзаг йæ хъæстæ.
Хаджеты Таймуразы тæлмац
// Мах дуг.– 2001.– № 9.